حسِ فوق‌العاده‌ایه بشینی برای تمام کسایی که یه روز ازشون بدت میومده دعا کنی
یا تک‌تک فامیلتو و دوستاتو نام ببری و برای هرکدوم یه دعای مخصوص بکنی
یا برای اونایی که تا حالا ندیدیشون ، منظورم جهانیه‌ها ؛
مثلا همون دعا برای شفای بیماران رو جزئی‌تر میکنم ، یه افراد خاص ، یا بیماریهای خاص .
فکر کن یه بیماری هایی هستن که به معنای واقعی کلمه شناخته‌نشده‌اَن یعنی ممکنه حتی فقط چند نفر به اون دچار باشن که احتمالا در سراسر جهان پراکنده‌اَن . چقدر احساس تنهایی میکنه آدم اینجوری .
یه‌بار امتحان کنین ؛ دعا کردن به یه شیوه‌ی متفاوت و یا برای کسایی که تا حالا براشون دعا نکردین .
+ اَلحَمدُ لِلّہ
# گـــــر برود جـــــانِ ما در طلبِ وصــــــــلِ دوستـ
حیـــف نباشد کہ دوست ، دوست تر از جانِ ماستـــ
سَعـــــدی
# ما را سرِ باغ و بوستان نیستــ
هرجا کہ تــُــویی تَفَــرُّج آنجاستــ
سَعـــــدی
+ بعضی از اینایی که با رنگ سبز مینویسم واسه زمانیه که تست قرابت میزدم و خوشم میومد ازشون . تنها بخش خیلی دوست داشتنیه اوقات کنکوری بودنم :)
